Jako że ostatnio dostałam mnóstwo przeróżnych pytań na temat współprac, postanowiłam napisać krótki poradnik z nadzieją, że komuś się przyda :) Co należy wiedzieć zanim w ogóle zaczniemy?

W ostatnim czasie mnóstwo blogów powstało jedynie dla współprac. Uwierzcie mi, że nikt nie będzie chętnie zaglądał na stronę, która po miesiącu zaczyna już walczyć o darmowe gadżety, na które w zasadzie nie zasłużyła. I wcale nie chodzi tu o obserwatorów - bo 200 obserwatorów z wymiany "obs za obs" w żaden sposób nie równa się dwustu prawdziwym czytelnikom. Czy naprawdę dla jednego małego prezentu ktokolwiek chciałby sobie na samym starcie zniszczyć opinię? Blogowanie to pasja, a nie współprace! Zasadą sporej ilości firm jest zliczanie przekierowań z Twojego bloga na stronę ich sklepu. Jeśli nie masz stałych czytelników, nie zdobędziesz takowych wejść = ze współpracy nici. Poza tym pisanie samemu emaili z prośbami nigdy nie dorówna uczuciu, kiedy dana firma sama napisze do Ciebie z propozycją współpracy! :) Oczywiście wiadome jest, że niektóre firmy nigdy same nie wychodzą z inicjatywą, o czym dowiecie się później.



Podsumowując cały powyższy tekst, zawrę go w jednym podpunkcie.

1. Rozkręć bloga, zdobądź prawdziwych, stałych czytelników.

Nie wszyscy mają to szczęście, że firmy same trafiają na ich bloga, mimo że w przeciwieństwie do wielu innych blogerów - współpraca im się należy, jeśli tylko jej zapragną. Co wtedy?

2. Znajdź kontakt do firmy, która Cię interesuje. Większość zagranicznych firm odzieżowych, która współpracuje z blogerami, ma na stronie osobną zakładkę dla blogerów - tam wypełnisz odpowiedni formularz zgłoszeniowy. Jeśli formularz nie istnieje, poszukaj zakładki "kontakt", znajdziesz ją dosłownie na każdej stronie.

Przykładowo, kontakt do stron, z którymi współpracuję:

Ilu z Was czytając tytuł tego posta automatycznie pomyślało o psie? No cóż, może niektórych zdziwię, ale nie znajdziecie tu nawet słowa ani o żadnym zwierzęciu, ani o człowieku. I mimo powszechnej opinii, przemierzając miasto, siedząc w tramwaju czy wspominając szkolne przerwy, z czystym sumieniem stwierdzam, że najlepszym przyjacielem człowieka jest... telefon.

Telefon w każdej postaci, najlepiej oczywiście smartfon - z dostępem do internetu. Piszemy smsy, dzwonimy, gramy, korzystamy z internetu, robimy zdjęcia, sprawdzamy pocztę czy używamy innej z milionów powstałych aplikacji. Czy istnieje osoba, która ani razu chcąc uniknąć kontaktu wzrokowego nie wyciągnęła telefonu wpatrując się w niego bez celu i przewijając menu? Szczerze, nie sądzę. Ciężko jest znaleźć kogokolwiek, kto siedzi sam i nie trzyma w ręce telefonu i jest to coraz częstsze zjawisko spotykane wśród dzieci.

natablicy.pl

Fonoholizm, czyli uzależnienie od telefonu komórkowego, jest już bardzo powszechnym problemem, którego nie warto lekceważyć. Czym się objawia? Przede wszystkim długim czasem łącznych połączeń (jeśli rozmawiamy z innymi "o niczym") lub ogromną ilością wysłanych sms-ów. Kiedy nie mamy przy sobie telefonu, ogarnia nas niepokój, czujemy się przysłowiowo jak bez ręki. Kolejnym aspektem jest fakt częstego spoglądania na telefon - "może jednak ktoś dzwonił, może jednak przyszedł jakiś sms?".

Może to skutkować zaburzeniami snu, odżywiania, kłopotami ze skupieniem się w szkole i w pracy, ubogim słownictwem, problemami z komunikowaniem się w rzeczywistym świecie, brakiem zainteresowań i pasji.

Warto przyjrzeć się swoim zachowaniom - czy nie uciekasz przed spotkaniem z samym sobą?

onet.pl

Kiedy telefony komórkowe nie były tak popularne jak obecnie, a obiektem umożliwiającym komunikację na odległość był telefon stacjonarny, wszystkie nasze problemy i sprawy prywatne zostawały w ścianach naszego domu. Teraz dzielimy się naszym życiem z całym światem poprzez rozmowy w miejscach publicznych. Niejednokrotnie odmawiamy też osobistych spotkań z drugą osobą, bo przecież wszystko opowiedzieliśmy już sobie telefonicznie.

Pierwsza rozmowa z wykorzystaniem telefonu komórkowego została wykonana 15 lipca 1973 roku i właśnie z tej "okazji" 15.07 ogłoszony jest dniem bez telefonu. Mimo że nie jest to oficjalne święto, ilu z Was wytrzymałoby cały dzień nie używając komórki?

Nie chciałabym nikogo moralizować, jednak warto pomyśleć, czy to wszystko zmierza w dobrą stronę? Jakie są Wasze odczucia dotyczące telefonów komórkowych?

A na zakończenie humorystyczny akcent w temacie :)

Ile razy zdarzyła Ci się sytuacja, że złudne nadzieje o wspaniałym prezencie legły w gruzach? Wymarzony prezent wciąż pozostaje marzeniem, a kolejny bibelot kurzy się na biurku, do czasu aż go nie wyrzucisz bez bólu serca. A w drugą stronę - ile razy podczas dawania prezentu przez Ciebie na twarzy obdarowywanej osoby dało się zauważyć smętny, sztuczny uśmiech? Większość z Was bez wahania odpowie na pytania "sporo". I to zdecydowanie o "sporo" za dużo!
Jestem zwolenniczką prezentów praktycznych lub tych miłych, od serca i pomysłowych przy okazji. Wiadomo, że każdy prezent jest miłym gestem i z każdego otrzymanego należy się cieszyć, jednak sama wiem czego szczerze nie znoszę i nie odważyłabym się dać komuś przykładowo zwykłego kubka - pewnie setnego do kolekcji, której już nie ma gdzie upychać, a to bardzo częsty podarunek. Uwielbiam tworzyć prezenty i poświęcać im czas, aby były dopracowane, dlatego jeśli szukasz czegoś szybkiego i banalnego jak wcześniej wspomniany kubek, niestety się zawiedziesz :)

1. Butelkowa słodkość

Butelki wykonane były dla załogi zespołu Bethel, stąd "Bethel Bus" w tle ;) Prezent spersonalizowany - cukierki M&M's zostały oddzielone kolorystycznie i wrzucone do ozdobnej butelki (kupiona w Nanu Nana) tak, aby utworzyć kolory reggae. Świetnie wygląda także z wymieszanymi wszystkimi kolorami, butelkę można zastąpić mniejszym pojemniczkiem - dowolność i pomysłowość mile widziana, a prezent za każdym razem robi ogromne wrażenie na solenizantach!



2. Zasypane skarby

W tym przypadków również spersonalizowany prezent, praktyczny, a zarazem przyjemny dla oka. W tym wykonanym przeze mnie w środku znalazł się kubek termiczny, którego zapragnęła solenizantka, a także fingerboard, czyli deskorolka na palce, jako że chciała uczyć się jazdy na prawdziwej - symbolicznie ją dołączyłyśmy :) A wszystko zasypane słodyczami i opakowane w śliczne pudełko. Otwieranie prezentu i odkopywanie skarbów zrobiło ogromne wrażenie! Oczywiście zawartość może być dowolna, w zależności od zainteresowań obdarowywanej osoby.






3. Symboliczne przegródki

Ten ostatnio często spotykany jest jako prezent na weselach, ale zmieniając zawartość przegródek według własnego pomysłu można przerobić na każdą okazję. Nic trudnego - karton o dowolnym kształcie (choć okrągły wygląda najlepiej) owinąć ozdobnym papierem, przegródki również są zrobione z prostokątnych kawałków kartonu. Dno można wyłożyć siankiem lub ozdobnym papierem. A ilość i zawartość przegródek jest już Waszą inicjatywą - w komentarzach możecie podzielić się swoimi pomysłami! :)





4. Praktycznie dla najmłodszych

Czyli coś odpowiedniego na przykład na chrzest, czy kiedy nie chcemy iść z pustymi rękami do "świeżych" rodziców. Pomysł przede wszystkim praktyczny, a wygląda także godnie podziwu. Może mieć dowolną ilość "pięter". Zawartością są zwinięte w rulon pieluchy, często do środka dorzucane są inne przydatne rzeczy jak kosmetyki dla maluchów czy ubranka. Aby wszystko się trzymało, warto w sam środek włożyć wysoką rolkę po ręcznikach kuchennych i pampersy układać wokół niej. Pozostało tylko ozdobić np. wstążkami! Aby ułatwić przenoszenie, całość należy zawinąć w celofan - dostępny w kwiaciarniach.





Co sądzicie o powyższych prezentach? Może macie jakieś własne pomysły? Jeśli spodobała Wam się tematyka, w najbliższym czasie postaram się dodać kolejne niebanalne propozycje :) Nie wrzucam dokładnych instrukcji, jedynie same pomysły - jeśli z czymś sobie nie radzicie, pytajcie śmiało!

Pasja... Czym właściwie jest? Dla jednych to ucieczka od obowiązków, dla innych sposób na zabicie wolnego czasu, dla jeszcze innych to coś, czemu poświęcają całe serce. Łączy je jedno - przyjemność płynąca z wykonywania tych czynności.
Czy każdy ma pasję? W tym momencie pewnie wielu z Was stwierdzi, że nie. Moim zdaniem w życiu każdego znajdziemy rzecz, czynność, która wzbudza w nas wiele pozytywnych emocji.

Jedną z moich pasji, fotografię, mieliście okazję poznać już wcześniej. Kolejną jest natomiast... bieganie! Kocham szczególnie sprinty, chociaż po rozstaniu z treningami ciężko jest cokolwiek zdziałać w tym kierunku. Staram się przerzucić amatorsko na dłuższe dystanse, co nie jest proste. Bo jak tu długo biegać wolnym tempem skoro zaraz wracają wspomnienia i masz ochotę dać z siebie wszystko przez najbliższe kilkaset metrów do utraty tchu?! ;)

Cześć! Dzisiaj chciałam pokazać Wam kilka zdjęć osoby znanej chyba każdemu. Mariusz Wlazły, czyli nasz siatkarz! Tym razem w bardziej oficjalnej wersji, bez piłki i stroju meczowego ;) Miałam okazję uczestniczyć w spotkaniu z nim w jednej z wrocławskich szkół. Atmosfera była naprawdę świetna i po raz kolejny utwierdziłam się w fakcie, że sportowcy, a przynajmniej siatkarze są strasznie pozytywnymi ludźmi. Nie było to pierwsze i z pewnością nie ostatnie spotkanie z członkiem naszej drużyny, może kolejnym razem uda się spotkać ich już na meczu :)




Proszę o nie kopiowanie zdjęć bez mojej zgody!
Jakość nie jest zbyt dobra, ale czego można oczekiwać od zdjęć bez lampy (nie mogłam jej tam użyć) przy zasłoniętych roletach w ciemnym pomieszczeniu... Jak Wam się podobają? Osobiście uwielbiam do nich wracać, szczególnie do tych, na których Mariusz się uśmiecha, są takie pozytywne! :)