Wiem, że życie ze mną nie jest lekkie. Zawsze muszę postawić na swoim, bo przecież jestem nieomylna. Lubię krytykować innych, a może po prostu jestem szczera. Odwetowe teksty niestety mnie nie ruszają. Bywam chłodna, oschła, czasem sprawiam wrażenie, że totalnie nic mnie nie interesuje. Chciałabym wiele osiągnąć, ale zazwyczaj nic nie robię w tym kierunku. Nie wyciągniesz mnie w zbyt wiele miejsc, bo lenistwo określa mnie najlepiej. Jakby tego było mało, często boję się próbować nowych rzeczy. Pewnie mi się nie uda, pewnie będzie beznadziejnie. W sumie po co to sprawdzać... Lubię bałaganić, choć sporo osób uważa, że ciągle chodzę i sprzątam. Wolę zjeść w mcdonald's niż w ekskluzywnej restauracji. Bez przerwy zmieniam zdanie. Jestem okropnie humorzasta. Czasem ciężko mnie zrozumieć. Mam za małe spodnie, które mi spadają - to takie oczywiste. Lubię pomagać w problemach innych, ale sama ze swoimi zamykam się w sobie. Nigdy nie przyjdę na czas, jeśli się nie spóźnię to jestem na tyle wcześnie, że narzekam na długi czas oczekiwania. Właściwie na wszystko narzekam. Zdarza mi się panikować. Wiecznie coś mi dolega. Nie ufam ludziom. Na początku znajomości praktycznie się nie odzywam. Wszystko robię na ostatnią chwilę. Nie jestem człowiekiem doskonałym. I nigdy nim nie będę. Cholera, jak Ty ze mną wytrzymujesz?!





Może to zasługa tego, że potrafię słuchać. Jestem zawsze. Zawsze służę pomocą. Pragnę szczęścia drugiej osoby o wiele bardziej niż swojego. Walczę o każdego do końca. Wolę się namęczyć i pocierpieć niż poddać. Może dlatego że... potrafię kochać?

O tym, kim jesteśmy, nie świadczy wykształcenie, majątek, wygląd, talent, ale to jak traktujemy drugiego człowieka.